Start Polecane Koszty utrzymania: ceny kart lojalnościowych maskują podwyżki cen, twierdzi „Which?”

Koszty utrzymania: ceny kart lojalnościowych maskują podwyżki cen, twierdzi „Which?”

772
shutterstock

Według wiodącej grupy praw konsumentów programy lojalnościowe supermarketów nie są takimi okazjami, na jakie wyglądają.

Which? twierdzi, że Sainsburys i Tesco zawyżają regularną cenę reklamowaną produktu, tak że ceny promocyjne oferowane członkom programów lojalnościowych wyglądają na lepszą ofertę, niż są w rzeczywistości.

Supermarkety odrzucają te twierdzenia.

Zarówno Sainsbury’s jak i Tesco stwierdziły, że wszystkie ceny rosną z powodu inflacji.

Which? stwierdził, że ​​przez sześć miesięcy śledził historię cen w sklepach, aby sprawdzić, czy reklamowana cena regularna jest rzeczywiście ceną standardową, po której produkty były sprzedawane w badanym okresie.

Ustalono, że około jedna trzecia (29%) promocji oferowanych tylko członkom programów lojalnościowych była dostępna w tak zwanej cenie regularnej przez mniej niż połowę sześciomiesięcznego okresu.

Zarówno Sainsbury’s, jak i Tesco argumentowali, że „Which? nie uwzględnił inflacji przy analizie cen i podkreśliły, że przestrzegają zasad standardów handlowych dotyczących promocji”.

W ostatnich miesiącach inflacja osiągnęła najwyższy poziom od dziesięcioleci, a ceny żywności osiągnęły rekordowy poziom.

Ustalenia stanowią część dochodzenia organu nadzorującego w sprawie coraz szerszego stosowania w supermarketach systemów kart lojalnościowych, które umożliwiają dostęp do niższego poziomu cen jedynie klientom zarejestrowanym w tych programach.

Wśród transakcji budzących wątpliwości Which? był słoik kawy rozpuszczalnej Nescafe Gold Blend (200 g) reklamowany w Sainsbury’s za 6 funtów z kartą Nectar – z oszczędnością  2,10 funta w stosunku do regularnej ceny 8,10 funta.

Jak dowodzi  Which? regularna cena również wynosiła 6 funtów w sklepie Sainsbury’s, po czym wzrosła do 8,10 funta zaledwie dwa dni przed wprowadzeniem ceny w Nectar.

Sainsbury’s kwestionuje to, twierdząc, że jest to przykład „wadliwej” metodologii firmy „Which?”, ponieważ twierdzenie, że „regularna” cena wynosiła 6 funtów, jest nieprawdziwe.