Około jedna czwarta dorosłych w wieku produkcyjnym w Wielkiej Brytanii nie ma obecnie pracy, co stanowi prawie 11 milionów osób.
Z 11 milionów osób w wieku od 16 do 64 lat prawie półtora miliona jest bezrobotnych. Liczba ta jest jednak niewielka w porównaniu z liczbą osób biernych zawodowo, czyli nieposzukujących pracy, która obecnie wynosi ponad dziewięć milionów.
Stanowi to ogromne wyzwanie dla Departamentu Pracy i Emerytur (DWP), który twierdzi, że chce przywrócić na rynek pracy osoby z długotrwałymi schorzeniami i niepełnosprawnością, a także osoby długotrwale bezrobotne.
Instytut Studiów Fiskalnych (IFS) podał w lipcu, że 4,2 mln osób w wieku produkcyjnym (10,2% populacji w wieku produkcyjnym) otrzymuje co najmniej jedno świadczenie zdrowotne.
To wzrost w porównaniu z 3,2 milionami w 2019 roku.
Według IFS, który prognozuje, że do końca roku 2028/29 liczba ta wzrośnie do 3,8 mln, w roku 2023/24 około 3,2 mln osób ubiegało się o zasiłek z tytułu niezdolności do pracy.
Wydatki rządowe na świadczenia z tytułu niepełnosprawności i niezdolności do pracy w Wielkiej Brytanii osiągnęły 65,7 miliarda funtów w roku 2023/24, z czego 47,6 miliarda funtów przeznaczono na osoby w wieku produkcyjnym.
